مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) آبادان

ای دختر آفتاب ، ای خواهر ماه ،این ذره به درگاه تو آورده پناه، یا فاطمه اشفعی لنا عندالله
میلاد حضرت معصومه - سلام الله علیها - و روز دختر مبارک باد.

سلام علیکم

زائران،نجواکنان،اشک وغربت خویش را درزیارت نامه ها گم می کنندودست های امیدوار،باتمام نیاز،غریبانه های معصومانه ضریح را لمس می نمایند. هرکس ،از دردهای کهنه شکایت می کند وبه امید درمان ،عظمت را واسطه شفای خداوند(جل جلاله) قرار می دهد. چه صفایی داردزیارت نیازمندان! (دهم ربیع الثانی)است،هی که درضمیربهاری اش ،خزانی بود وبهار زندگی بانو را به برگ ریزان خزان سپرد. حسرتا!چه زود ،شهر در فراوانی اندوه ،پژمرده! چه زود شوق میزبانی درسویدای دل ها ،مرد! وسعت اندوهش ،عاقبت بر رنج تن افزود وشدت غم،توان جان پاکش را فرسوده آه که چه لحظات تلخی بود! هنگام وداع است ؛ وداعی سخت غریبانه! آسمان، پله های (عروج)را می آراید و(بهشت) منتظر استقبال از خاتون عصمت وعفاف ،می شود! زمین، (فاطمه (سلام الله علیها)دیگری را از دست داده است وآسمان نام شهر(قم)را به یکی از شاخه های (طوبی) می آویزد وعرش الهی ، به تعظیم وتکریم حضرت می پردازد. حضور بهاری وهرچندکوتاه خاتون ،از(کویر) گلستان ساخت. السلام علیک یا بنت ولی الله السلام علیک یا اخت ولی الله السلام علیک یا عمه ولی الله السلام علیک یا بنت موسی بن جعفر علیه السلام درود خداوند برعظمت وعصمت وکرامت شما باد! بانو دردمندانیم، جویای شفا،دست ما ودامن آیینه ها،روی ،وآستان (هل اتی) سیدعلی اصغر موسوی/مؤلف سیدحسین اسحاقی/انتشارات خادم الرضاعلیه السلام اسم کتاب مهتاب اهل بیت (سیری درزندگانی حضرت معصومه سلام الله علیها

آشیانی برای دل هاجری درکویر منزل کرد

عشق برپاسراچه دل کرد

آشیانی زصدق برپاشد

کعبه صادقان دنیاشد

ریگزارش بهای گوهر یافت

سعی دیگر،صفای دیگریافت

گشت جن وملک طواف گرش

قبله عشق گشت خاک درش

حمیدسبزواری

طبیعت کار روحانی، این است که برای شکم و غذا و تامین زندگی تلاش نمی کند. نه این که روحانی شکم ندارد، غذا نمی خورد، خانه نمی خواهد… اما فرق کاسب و روحانی، این است.وقتی به کاسبی بگویند که چرا این شغل را انتخاب کردی، می گوید چون درآمدش بیشتر است؛ هیچ کس هم او را ملامت نمی کند. اما طلبه نمی گوید که من فلان درس را رفتم، چون درآمدش بیشتر است. چنین چیزی، اصلا معنا ندارد و نامفهوم و نامعقول است. البته، ممکن است یک وقت طلبه ای برای درآمد، به درس کسی یا خانه کسی و سراغ شخصی برود؛ اما این یک کار قاچاق و ممنوع است. اگر کسی بفهمد که فلان معمم، فلان درس را برای پول می خواند، فلان سفر را می کند، فلان کار را انجام می دهد، فلان سلام و علیک را می کند؛ ملامتگران، او را ملامت می کنند.

  ما در حوزه علمیه فرا گرفته بودیم و در کتاب های آداب المتعلمین هم نوشته اند که وقتی انسان درس می خواند، باید برای مقام نخواند. برای یک طلبه، این یک ننگ است که رای رسیدن به مقام مادی درس بخواند؛ اما در محافل دیگر و در مجامع معمولی، دنبال مقام و پول رفتن، هیچ عیبی نیست؛ یک ارزش هم محسوب می شود… فرق بین جامعه علمی ما و جوامع علمی و غیر علمی دیگر، این است.

منبع:آخوند باید روحانی باشد (توصیه های رهبر معظم انقلاب به طلاب و علمای حوزه های علمیه)؛ محمد رضا حدادی.